Byron Bay

Hallo iedereen!

Het nieuwe verslag duurde even, maar beschikte niet over internet en/of had er geen tijd voor...klinkt gek als je vakantie hebt, maar het is wel waar!

Wat lief om te lezen, dat jullie je zorgen maken om ons! Inderdaad Pe, zoals je zegt: " Ik kan wel tegen vijf uurtjes slapen." :-P
En wat betreft meer geld uitgeven aan een beter hostel...zo super goedkoop zitten we niet. Ach en weet je, het went ;-). Men zegt, hoe noordelijker, hoe rustiger, dus de mensen zijn ook ietswat socialer en waarschijnlijk dus net zo oud als ons, haha.. Daarmee kunnen we dan wel weer op een ' dormitory' liggen. Maar dat schrijf ik nu, nu we in Hervey Bay zitten. Inmiddels alweer veel beleefd. Moet even terug in de tijd...Waar waren we gebleven?

Alvorens we naar de nachtbus gingen, hadden we (ongepland) nog een hele dag vrij in Sydney. Eerst een lange poging gedaan om een ' Two Dollars Card' te kopen, waarmee je in Oz voor twee dollars per dag, 24 uur kan internetten op je mobiel. Klinkt super aantrekkelijk, niet? Omdat Brenda haar simkaart gelocked was, lukte het niet bij haar. Bij mij was ie niet gelocked en zou het moeten werken, maar ik had er na een uur al geen geduld meer voor. Moest zoveel ' orders' opvolgen van het bandje, dat ik het maar aan mijn assistente (Brenda) heb overgelaten ;-). Zij kwam ver, maar de poging was tevergeefs. Optie was zoeken naar een Optus Shop oftewel een telefoonwinkel...wanneer we er tijd voor hadden... Die dag in Sydney naar het Sea-Aquarium geweest. Daar de hele onderwaterwereld gezien. Prachtig, al die kleuren, maar het lijkt me nog mooier om ze in hun eigen leefomgeving te zien.'s Avonds naar de bus, omgekleed en daar stonden we dan in de regen...bah... Hoogtijd voor een zonnetje...niet dat we de hele tijd regen hebben gehad, maar het KON beter.

Bij de bus ene Matt ontmoet vanuit Atlanta. Hij reisde al rond vanaf vorig jaar oktober in zijn eentje rond door OZ. Tja, vanaf oktober tot februari, meen ik. Dat is wel wat anders dan die drie of vier weken van ons, niet? En ik vond het al best lang...Als je mensen verteld, dat je er 'maar' voor een maand bent, dan kijken ze je aan van:" You must be kidding me.."
Om terug te komen op de nachtbus, inderdaad...degenen die mij goed kennen, die weten, dat ik niet zittend kan slapen. Bovendien zitten mijn benen altijd in de weg. Dat was dan ook de reden, waarom ik slechts een paar uurtjes slaap heb weten te bemachtigen. Die paar uurtjes had er ook mee te maken, dat ik kakkerlakken zag lopen in de bus. Juist waar mensen zo lekker tegen aan aan het leunen waren, zoals de armleuning, het raam of de headrestcovers, daar zag ik ze lopen. Het toilet was naar mijn mening in geen eeuwigheid schoongemaakt, dus dat kan heel goed de oorzaak zijn geweest. Jullie begijpen, ik zat rechtop in mijn stoel, om deze en mijn dichtstbijzijnde omgeving te bewaken. Eerlijk is eerlijk, het is niet de eerste keer, dat ik deze (letterlijk) hardnekkige beesten zie en ja ze waren klein, maar krijg er toch de kriebels van. Een teken van een zeer vieze bedoeling en dàt vervoert mensen.....
Terwijl Brenda lag te slapen...en daar kan ik dan wel een beetje jaloers op zijn...was ik 's ochtends vroeg naar buiten aan het kijken of ik nu eindelijk eens een kangaroo zag. Dacht er één gezien te hebben, maar ben er niet zeker van. Valt tegen, he? Wil er onderhand nu wel eens met eentje knuffelen...En ja, ik maak er dan een foto van, speciaal voor Helen, Nancy en Desi...de dierenliefhebbers!

Na deze nacht overgeslagen te hebben, aangekomen in Byron Bay; een echt surfers paradijs!
Mooi weer stralende zon, heerlijk warm! Snel de lange broek uit dus, maar welk hostel gaan we nemen? Ik had in de Lonely Planet één gevonden: ' Aquarius'.
We werden kleurig opgehaald bij het busstation en een backpacker met een werkvisum...zo zag hij er uit en daar zijn er hier namelijk velen van... bracht ons naar het hostel. Eerste indruk: Gezellig! Fijne entree, internet (helaas weer betaald WIFI!), zwembad, picknicktafels buiten, prima. Ja, wél weer veel tieners. Ach, ik voel me ook nog jong! Er was gelukkig nog een kamer beschikbaar, maar julie begrijpen het al, alleen een acht-persoonskamer. De douche mochten we ook samen delen en het toilet, die zat IN de douche...ozo handig.
Pas om 11.30 uur konden we de kamer in. Gelegenheid om ons te wassen, was er wél; fantastisch na 12 uur in een bus gezeten te hebben. En na het wassen konden we onze backpacks (Nance die van jou, werkt trouwens fanTAStisch) in een bagageruimte neerzetten. Het grappige was, de sleutel van de bagageruimte zat vast aan een ....jawel waterkoker.
Mocht je dus gebruik willen maken van de bagageruimte dan neem je ...heel logisch...de waterkoker mee :-)
Aangezien de kamer eerder klaar was dan gepland, kregen we een uur eerder al de sleutel. Voorzichtig de deur geopend, want ja er kan zomaar weer iemand liggen. Natuurlijk lagen er nog mensen nog hun roes uit sliepen, dus wij deden zachtjes. Of het schoon was? Nah, niet echt. Ik had in ieder geval schoon bedden goed en een lakenzak.
We hadden zelfs een tuintje en er was een ensuite-kamer (klinkt luxer dan dat het is) voor nog twee personen. Juist: " De douche delen, met z'n tienen tegelijk..."

Instaleren van het bed, dan konden we altijd later nog doen; prioriteit was...ontbijtje en strand!
Strand was heerlijk en de zee met zijn hoge golven ook! Surfers die deze wilden trotseren en wij die ze gadesloegen. Nee daar zaten geen haaien, dus het was heerlijk verfrissend.
Tijdens mijn zwemtocht zag ik een onderwatercamera. Ik had hem kunnen houden, maar daar ben ik te eerlijk voor. Gekeken wat voor foto's erop stonden en zodoende zag ik wie de eigenaar was, slim he? Eerst een foto van de eerlijke vinder gemaakt en daarna wilde ik hem terug geven. De surf dude, ging zo ver het water in, dat ik terug geroepen werd door Brenda. Verder in de zee, was de stroming namelijk te sterk, dus heb het dan maar meegenomen aan wal. Een meisje boven aan de rotsen, zag deze gele camera en vroeg of ik die gevonden had. Het was hun camera. Ze heeft me wel tien keer bedankt, vertelde me er een jaar voor gewerkt te hebben en liet haar vriend weten, dat ie gevonden was. Ze waren ons zo dankbaar, dat hij met ons op de foto wilde....Niet echt nodig, want ja...ik sta er al op.
Hoe dan ook, fijn dat ik het terug kon geven, dat gaf een goed gevoel ...

Na deze fantastische daad, was het borreltijd voor de nieuwkomers in ons hostel Aquarius. We kregen één of ander mix-drankje en zaten daar, tussen de andere nieuwe mensen. Echt belangrijke info kregen we niet. Het was eerder gezellig om anderen te ontmoeten. Zo zat er een Belgisch stel bij ons aan tafel. Die vertelden ons een jaar door Australie te reizen. Om de vier jaar nemen ze allebei een jaar sabbatical. Ik vroeg hun wat voor werk ze deden. De man was docent en de vrouw had een kantoorbaan, maar beiden werkgevers stonden het toe, om om de vier jaar een jaar onbetaald verlof op te nemen. Dees, het is dus beter om in Belgie te gaan werken. Om 19.00 uur was het etenstijd: GRATIS! Niet te geloven, toch? En nee, we kregen nietéén of ander lullig worstje, het was een groot,gevuld bord met fijn voedsel; eindelijk! Aanluitend was er karaoke, maar daar hebben we weinig meer van meegekregen. Lagen al vroeg op bed. Volgende dag, naar het strand, geshopt en gegeten. Uiteraard gekeken naar onze volgende trip, maar vooral genoten van onze vrije tijd daar.

Byron Bay is een klein hippy-achtig plaatje. Het strand is wit, de golven zoals ik al verteld heb, hoog en het is heerlijk picknicken aan de picknicktafels met uitzicht op de zee.
Het is er relaxed en er zijn veel backpackders. Aardig wat mensen uit Austalie komen hier naartoe om er een weekend te vertoeven. Echt een vakantiebestemming, dus.
Hoe de nacht verlopen is...biertje genuttigd en rest ach...al die ' gemutliche' mensen in onze hostel...we zijn het inmiddels gewend en JULLIE weten inmiddels hoe het gaat.
Het komt er op neer dat je moet delen en rekening houden met...WIJ worden er steeds beter in, he Brenda?

Na twee dagen Byron Bay weer de kakkerlakken-bus opgestapt; nu richting Brisbane.
En gelukkig, het was overdag en waren maar een paar uur onderweg....

Tot de volgende keer!

Lieve groetjes van Brenda en Meriam